Kinderen weten vaak niet eens meer waar hun eten vandaan komt. Dat betreurt chef-kok Wout Bru in onderstaand opiniestuk. "Het lijkt banaal, maar het legt een maatschappelijk probleem bloot: we zijn de rol van onze boeren en streekgebonden producten uit het oog verloren." Hij houdt dan ook een pleidooi om weer trots te worden op onze boeren.
Een portie gezond boerenverstand. Dat kan iedereen best wel gebruiken. Zeker als het over onze voeding gaat. We willen allemaal gezond en vers eten, maar we weten niet eens meer hoe bepaalde groenten worden geteeld. En in welk seizoen het normaal is om tomaten te eten of asperges. We eten gewoon waar we zin in hebben, ongeacht het moment, ongeacht de optimale smaak van het product. En onze kinderen die volgen gewoon. Ze weten vaak niet eens meer waar hun eten vandaan komt. Het lijkt banaal, maar het legt een maatschappelijk probleem bloot: we zijn de rol van onze boeren en streekgebonden producten uit het oog verloren. Nochtans kunnen we niet zonder. Hoog tijd dus dat we opnieuw trots worden op onze boeren.
We zijn chagrijnig als we tijdens de winter geen aardbeien of tomaten in de winkel vinden
De gemiddelde Vlaming - en al zeker onze kinderen - is vergeten waar ons eten vandaan komt. We verorberen dagelijks producten afkomstig uit alle streken van de wereld, maar staan er niet bij stil dat er boeren nodig zijn om de verschillende ingrediënten van onze dagelijkse maaltijden te kweken. Sterker nog: we zijn chagrijnig als we tijdens de winter geen aardbeien of tomaten in de winkelrekken kunnen vinden. Dat we tijdens die periode misschien beter voor wortelen of een bloemkool kiezen, daar denken we niet aan. Nochtans zijn onze boeren wel gebonden aan de seizoenen om de beste producten te kunnen leveren. En dat doen ze met passie en liefde.
Net zoals de boer zijn gewassen ziet en proeft, gaat een chef-kok te werk. Koken leer je door verschillende ingrediënten uit te testen, door ingrediënten te mengen en ze te combineren. Geen enkele sterrenchef creëert een recept door naar de foto’s te kijken in een receptenboek. Hoe een chef-kok werkt, heeft de Vlaming geleerd met talloze kookprogramma’s. Het respect voor onze stiel is er nog meer door gegroeid. Maar zonder vlees en groenten die op een correcte en natuurlijke manier gekweekt worden, zijn we als chef niets. Het is dankzij de boeren dat we de consument een lekker en gezond gerecht kunnen voorzetten.
Ik weet hoeveel bloed, zweet en tranen goede en verse producten kosten
Dat is waarom ik zoveel respect heb voor onze boeren. Ik weet hoeveel bloed, zweet en tranen goede en verse producten kosten. Ik heb het zelf ontdekt in de moestuin van mijn ouders en heb het jarenlang proberen door te geven toen ik een restaurant uitbaatte in de Franse Provence. Een keer per jaar, tijdens de semaine du goût (week van de smaak, nvdr.), nam ik mijn frigobox mee naar het schooltje in het dorpje waar ik mijn restaurant uitbaatte. Ik stak het vol met ijs, sorbet, met aardbeien en frambozen en leerde de kinderen proeven. Is dit zoet? Zuur? Wat is het verschil tussen ijs en sorbet? Met de kinderen hielden we wedstrijden: ze moesten geblinddoekt raden welke groenten ze proefden. Zo leerden ze verschillende smaken kennen.
Deze semaine du goût wordt ieder jaar in Frankrijk gehouden. De Franse overheid vindt het belangrijk dat kinderen weten waar hun eten vandaan komt en laat daarom (sterren)chefs koken in scholen. Een initiatief als "De Week van de smaak" bestaat wel al in Vlaanderen, maar waarom zouden we de boeren niet inschakelen tijdens zo’n week? Waarom kunnen kinderen uit de lagere school niet zelf de groenten halen bij de boer in de buurt om te zien met welke groenten de soep die ze de volgende dag geserveerd krijgen gemaakt is? Wedden dat dit er wel weer voor kan zorgen dat kinderen groenten lusten - en dat ze weten waar die vandaan komen. Of laat een boer een uurtje les geven per week in een school.
Door naar boerderijen te gaan, zullen kinderen leren waar hun eten vandaan komt en ze zullen ook meer respect krijgen voor dat lekkere eten op hun bord
Wout Bru
Chef-kok
Ook in België bestaan er zeker al initiatieven die kinderen laten kennismaken met het boerenleven, zoals plattelandsklassen of tintelboeren. Op een Tintelfestival in Limburg krijgen kleuters de mogelijkheid om een landbouwbedrijf te leren kennen en om via verschillende standen de aspecten van het boerenleven te leren kennen. Het grote publiek kent ze helaas amper. De Vlaamse overheid moet dringend meer aandacht schenken aan activiteiten die inzicht geven in wat de boeren voor onze maatschappij betekenen. Enkel door naar boerderijen te gaan en met boeren in contact te komen, zullen kinderen leren waar hun eten vandaan komt en zullen zij ook meer respect krijgen voor het lekkere eten op hun bord.
Basisspeelgoed voor kinderen bestaat al uit dieren van de boerderij en uit het leren van dierengeluiden en het herkennen van dieren in boekjes. Laat ons vanuit die basis verder bouwen. Geef aan kinderen de kans om meer te leren over zowel het eten op het veld als het eten op hun bord. Geef hen opnieuw boerenverstand, dan worden ze vanzelf #boerentrots.