De traditie wil dat we op 1 mei een bos meiklokjes geven als geluksbrenger, of gewoon aan mensen die we graag zien. Wij gingen langs bij bloementeler Johan Verbeeck in Dendermonde. Hij is een van de grootste meiklokjestelers in Vlaanderen.
Zo’n vijftien jaar geleden begon Johan met de teelt van meiklokjes in potjes. Zijn areaal is ondertussen uitgebreid tot twee hectare, wat de nodige focus en mankracht vereist. “Meiklokjes vragen allerlei behandelingen vooraleer je ze op 1 mei als geluksbrenger kunt schenken. Het is een ontzettend arbeidsintensieve teelt, omdat alles manueel gebeurt. We planten de wortels buiten, in de vollegrond. Pas na het tweede jaar planten we ze in potjes voor verkoop. Afhankelijk van het weer brengen we ze in maart naar de serre. Na vijf jaar vervangen we de meiklokjes op het veld door nieuwe plantjes en begint het proces opnieuw.”
Meiklokjes telen is eigenlijk een kwestie van de juiste timing. Niet te vroeg, maar ook niet te laat. Jaarlijks produceert Johan zo’n 100.000 potjes. Johan laat zijn seizoenarbeiders ook meiklokjes plukken als snijbloemen. Ze plukken alle stengels met de hand en verpakken ze in bundels van 25 stuks.
Traditie
De traditie om op 1 mei meiklokjes te schenken, wordt toegeschreven aan de Franse koning Charles IX. Die kreeg op 1 mei 1561 een bundel lelietjes-van-dalen om hem geluk en voorspoed te wensen in het komende jaar. Wie de bloemen schonk, is een raadsel. Maar Charles IX zou zo gecharmeerd zijn, dat hij er al snel een gewoonte van maakte om alle dames aan zijn hof op 1 mei een boeket meiklokjes te geven.
Een andere traditie is die van het 'Bal du Muguet', waarbij jongeren een dansfeest organiseerden waarop ouders niet toegelaten waren. De meisjes waren in het wit gekleed, de jongens speldden een meiklokje op hun kleren. Daarom wordt het meiklokje ook wel geassocieerd met 'rencontres amoureuses'. Vandaag worden meiklokjes ook vaak gelinkt aan de Dag van de Arbeid, die meer dan 120 jaar geleden voor het eerst werd gevierd in Europa.